Emilya (14) wil via Make-A-Wish haar grote droom waarmaken en haar idool Aaron Blommaert een dagje volgen.
"Het was wel heel confronterend om plots kaal te zijn."
Een kwaadaardige hersentumor zette de wereld van Emilya D’hooghe (14) op zijn kop. In de periode dat ze chemo en bestralingen moest ondergaan, vond ze een grote steun bij de songs van Aaron Blommaert. "Mijn vriendinnen lieten me vallen toen ik chemo kreeg en in de muziek van Aaron vond ik troost." Vandaag volgt ze haar grote idool een hele dag lang en maakt ze via Make -A - Wish haar grote droom waar.
Emilya D’hooghe (14) was een zorgeloze tiener, tot ze 2 jaar geleden plots geteisterd werd door hevige hoofdpijn, vermoeidheid en een verminderde eetlust. Uit doktersbezoeken werd niemand wijzer en na een nieuwe hoofdpijnaanval besloten ze naar spoed te gaan. Daar legden de dokters de oorzaak van Emilya’s gezondheidstoestand in eerste instantie bij een eetprobleem. Sylvie Hannaert, haar mama, voelde dat de situatie veel ernstiger was en vroeg om verder onderzoek. Uiteindelijk kreeg Emilya een CT-scan, die verontrustende resultaten opleverde.
“Ze vroeg me: ‘Mama, ga ik sterven?’” - Sylvie Hannaert, mama van Emilya
Ze onderging meteen een hersenoperatie waaruit bleek dat de boosdoener van haar pijn een ATRT was, een zeer kwaadaardige hersentumor. “De dokters vertelden me dat ze het waarschijnlijk niet zou halen”, zucht Sylvie. Maar in het ziekenhuis van Gent kregen ze na die mokerslag opnieuw een sprankje hoop. Emilya’s type tumor treedt vooral op bij baby’s en jonge kinderen, waarvoor een combinatie van chemotherapie en bestraling te zwaar is. Aangezien Emilya al ouder was, kon ze toch de volledige behandeling ondergaan. Er volgden maanden gevuld met chemo en bestralingen, waarbij de slaagkansen lange tijd onduidelijk waren.
“Mama, ga ik sterven?”, een vraag die je als ouder nooit wil krijgen, maar waar Sylvie tijdens Emilya’s behandeling plots mee geconfronteerd werd. “Ik wist niet wat ik daarop moest antwoorden, want ik wilde ook niet tegen haar liegen. Ik heb haar dan verzekerd dat de dokters er alles aan zullen doen om te zorgen dat dat niet gebeurt”, zegt Sylvie. “Maar ik wist niet of ik er op dat moment zelf nog in geloofde. Op een gegeven moment werd me gevraagd of ik haar begrafenis al kon beginnen regelen. Dat heeft me gebroken. Wie wil nu aan de begrafenis van zijn eigen kind denken?”
Hoofdkussen vol plukken haar
Ondanks de nodige complicaties leken de behandelingen toch aan te slaan. De maanden waarin Emilya chemotherapie onderging, heeft ze niet zo bewust beleefd; vooral de bijwerkingen hadden een grote impact op haar. Na de eerste chemobeurten werd ze iedere ochtend wakker op een hoofdkussen vol plukken haar. Toen de haaruitval steeds erger werd, moest de zware knoop worden doorgehakt om het haar volledig af te scheren. “Ik heb veel geweend op dat moment. Het was erg confronterend om plots kaal te zijn en ik merkte dat mijn gezin het er ook moeilijk mee had om mij zo te zien”, zegt Emilya, die nu weer glanzende lokken heeft.
Intussen is haar laatste chemobeurt meer dan een jaar geleden, maar Emilya’s gezondheid blijft onzeker. De eerste 2 jaar na de chemotherapie is er zo’n 75% kans dat de kanker terugkomt. Emilya is er zelf minder mee bezig dat ze opnieuw ziek zou kunnen worden, aangezien dat toch buiten haar controle ligt. Ook tijdens de behandelingen keek ze altijd erg realistisch naar haar situatie. “Mensen zeiden me vaak: ‘Het komt goed’, maar niemand weet of het goedkomt. Je kunt niet in de toekomst kijken. Wanneer ik me minder goed voelde, geloofde ik zelf ook niet meer dat ik beter zou worden. Maar ik bleef wel altijd hoop hebben”, zegt Emilya. Nu ze weer gezond is, leeft ze volop in het moment. Haar dagen zijn goed gevuld met school en hobby's als dansen, judo en… ‘fangirl’ zijn.
‘Team Aaron Blommaert’
Posters in haar kamer, een zelfgemaakte trui met het opschrift ‘Team Aaron’ en een zomer gevuld met zijn optredens verklappen immers dat Emilya superfan is van de 21-jarige zanger en acteur Aaron Blommaert. Ze ontdekte hem toen hij deel uitmaakte van de boysband BOBBY en was meteen verkocht. “Toen ik hem voor het eerst bezig zag, vond ik al dat hij een enorm talent had. Eigenlijk was het vanaf het begin ‘big love’”, lacht Emilya verlegen. Doorheen de jaren kon ze op de voet volgen hoe Blommaert zijn solocarrière als zanger uitbouwde en kreeg hij een steeds belangrijkere rol in haar leven.
Zijn muziek gaf hoop toen haar wereld donker was. “Als ik een moeilijke dag had, luisterde ik naar zijn nummers, en dan kreeg ik opnieuw moed om te blijven doorzetten”, vertelt Emilya. De zanger bood haar ook steun op de momenten dat ze zich eenzaam voelde, want sociale contacten vielen weg doordat ze hele dagen in het ziekenhuis moest doorbrengen. “Mijn vriendinnen lieten me plots vallen toen ik met chemo was begonnen. Dat vond ik heel erg. In mijn zwaarste periode had ik nog maar één vriendin, maar zij is wel altijd aan mijn zijde blijven staan. Nu besef ik dat ik liever gewoon een handvol vriendinnen heb die er ook in moeilijke tijden voor je zijn.”
Enkele hartsvriendinnen ontmoette ze dankzij Blommaert. In de zomer zag ze de artiest meer dan 30 keer live optreden, waardoor ze in het publiek haar beste vriendinnen leerde kennen. Fan zijn schept een band; zo blijkt uit hun hechte vriendschap. De meisjes begonnen samen naar optredens te gaan en konden de zanger al een paar keer kort ontmoeten. Met trots toont Emilya een foto van haar eerste ontmoeting met hem, een moment dat ze nooit zal vergeten.
Maar Emilya droomt van meer dan een korte meet & greet met haar idool. Via het ziekenhuis kwam ze in contact met Make-A-Wish, een organisatie die de wens van kinderen met een levensbedreigende ziekte wil vervullen. Toen naar Emilya’s wens werd gevraagd, moest ze geen seconde twijfelen. “Ik zou heel graag eens een dagje met Aaron doorbrengen. Wat we dan zouden doen? Dat maakt me zelfs niet uit, zolang hij er maar is. Dan ben ik gelukkig.”
En zo geschiedt!
Make-A-Wish
Make-A-Wish is een organisatie die de dromen en hartenwensen vervult van kinderen tussen de drie en achttien jaar met een levensbedreigende aandoening. Want als een kind kan geloven dat zijn wens uitkomt, dan kan het ook geloven dat hij beter wordt.
