Een interview voor JEZ!, da’s best wennen voor Oubayda (14) en ook studeren gaat wat trager maar op de fiets pakt deze stille, verlegen tienerjongen iedereen in snelheid. Bij het team van R.EV Academy hoopt hij zijn grote droom waar te maken: profwielrenner worden. Net zoals zijn held Remco Evenepoel.
Het kan verkeren. Anderhalf jaar geleden stond Oubayda samen met zijn ouders en twee grote zussen vanop de Grote Markt van Brussel nog te zwaaien naar Remco Evenepoel op het balkon van het stadhuis. Zijn grote wielerheld werd er na zijn overwinning op de Vuelta en het wereldkampioenschap uitgebreid gehuldigd en gevierd. Vandaag fietst de tienerjongen zelf bij het R.EV Team, de wielerploeg die deel uitmaakt van R.EV Academy. Opgericht en bezield door – jawel! – Remco zelf.
Zowat drie jaar geleden, tijdens de coronajaren, kreeg Oubayda pas zelf de wielermicrobe te pakken. Bij Tourki Team, de wielerclub die alle sportievelingen tijdens de lockdown iets om handen wilde geven. De club werd vernoemd naar Oubayda’s overgrootvader Tourki, die het in Marokko tot profrenner schopte. Generatie op generatie werden de goede benen doorgegeven. Ook aan Oubayda. ‘Mijn ouders gaven me in de lockdown een fiets cadeau en ik was vertrokken’, zegt de jongen. Vanop de achtergrond vult zijn mama de stiltes in zijn verhaal op want Oubayda is zelf heel verlegen. ‘In het begin was het zwaar, maar ik zat wel elke dag op de fiets. Er zitten ook veel vrienden en familieleden in de club, dat motiveerde me wel. En het fietsen ging steeds beter. Ik deed het ook niet slecht op wedstrijden, waardoor ik van een wielercarrière begon te dromen.’
Een onbereikbare droom voor een jongere met Marokkaanse roots uit Molenbeek? Think again, want de droom van Oubayda viel wonderwel samen met dé grote droom van Remco, die vorig jaar de R.EV Academy oprichtte om méér jongeren kansen te geven in de wielersport. ‘Net zoals Vincent Kompany een sociaal project heeft opgestart voor de voetbalwereld, wilde Remco de Brusselse jeugd het wielrennen laten ontdekken’, legt Patrick Evenepoel, zijn papa én algemeen coördinator van de R.EV Academy uit. ‘In de periode dat mijn zoon nog voetbalde, zag hij vaak genoeg kinderen met kapotte schoenen. De wielerwereld kampt met gelijkaardige problemen. Veel jongeren in Brussel hebben zelfs geen fiets. Het is ook niet evident om hen in zo’n grootstad te motiveren om de fiets te pakken. Levensgevaarlijk. Bovendien ontbreken de faciliteiten, de clubs én de kansen.’
Op de wekelijkse trainingen aan het Koning Boudewijnstadion verwelkomt R.EV Academy nu al wekelijks 87 Brusselse jongeren, die vaak via buurt- en jeugdhuizen bij dit sociaal project terecht kwamen. ‘We laten hen kennis maken met de wielersport en willen hen volop kansen bieden’, zegt Patrick. ‘Want in dat wereldje zijn er duizenden jobs. Voor verzorgers, goede mechaniciens,…’ Vanuit dit project kunnen ze overstappen naar het hart van de Academy. De opleiding tot wielrenner, waar sinds oktober al een twintigtal sportievelingen inzitten. ‘Op enkele maanden tijd hebben die jongeren enorme stappen vooruit gezet. Er zitten zelfs al acht renners in onze wielerploeg, waaronder Oubayda. Zij nemen deel aan wedstrijden.’
Oubayda grijpt de kansen die R.EV Academy biedt met beide handen. ‘Naast school ben ik enkel nog bezig met mijn sport’, zegt hij. ‘Ik maak snel mijn huiswerk. Nadien spring ik voor één of twee uurtjes met fiets op. Samen met vrienden of met mijn papa gaan we langs het kanaal rijden. Via de app Training Peaks volgen twee coaches mijn trainingsschema constant op. Op woensdag en zondag train ik samen met het R.EV-team. En dan zijn er nog de wedstrijden. Best pittig.’
Je klaarstomen voor een wielercarrière, dat vergt wel wat aanpassingen. ‘We worden ook opgevolgd door een voedingsdeskundige’, zegt Oubayda. ‘Brood of frieten? Dat mag niet meer. Mama moet anders koken. Een hele uitdaging, zeker tijdens de Ramadan. Van elke maaltijd stuurt mama een foto naar de voedingsdeskundige. We willen het goed doen.’ Patrick is ervan overtuigd dat de intensieve begeleiding resultaat zal opleveren. ‘Die jongeren moeten volgend jaar nog geen koers winnen. We nemen de tijd om hen tot atleten te vormen. Het zou natuurlijk wel mooi zijn als er op het WK 2030 iemand uit onze wielerploeg aan de start staat. Een sportieveling die écht met niks begonnen is.’
Die WK-droom leeft ook bij Oubayda. Ook al weet hij er zelf weinig woorden aan te geven. Het moeilijkste van zijn verlegen kantje? Dat is toch wel een interview geven, vindt hij. ‘Mijn zoon heeft tijd nodig om aan mensen te wennen’, zegt zijn mama. ‘Studeren gaat ook wat trager. Daarom volgt hij les in het bijzonder onderwijs. Leerkrachten omschrijven hem steevast als een vriendelijke, rustige jongen, die niet graag optrekt met wildebrassen. Als iemand hem lastig valt, dan zal hij elders wel rust opzoeken. Thuis zal hij daar ook niks over komen vertellen.’ Vertelt hij op school weleens over zijn grote wielerpassie? Oubayda schudt zijn hoofd. ‘Mijn vrienden zitten bij Tourki Team en bij de R.EV Academy. Zij vinden het leuk wat ik doe. En op de fiets heb ik geen last van mijn timide kantje.’
‘Bij ons zit Oubayda in zijn comfort zone’, zegt Patrick. ‘We willen hem bij het R.EV Team ook het gevoel geven dat hij gewoon mag zijn wie hij is. Op korte tijd is die jongen zo hard open gebloeid. Op trainingen zal hij me altijd heel enthousiast begroeten. Bij de Academy waken we erover dat elke jongere zich goed in zijn vel voelt. Om de team spirit te versterken, traint iedereen hier ook in hetzelfde T-shirt, met dezelfde helm en met dezelfde schoenen. Dat is één van de krijtlijnen die Remco heeft uitgezet. Vanop afstand is mijn zoon enorm bezig met de Academy. Ik breng wekelijks verslag uit. En binnenkort wil hij ook eens mee komen trainen.’
Dat klinkt Oubayda als muziek in de oren. Ondertussen heeft hij zijn grote held ook al ontmoet. ‘Maar voorlopig durf ik hem niks te zeggen of te vragen’, zegt hij. Misschien wil Patrick hier dan nog wat advies delen, dat hij vroeger ook aan zijn beroemde zoon gaf? ‘Aan Remco moest je niet veel advies geven’ zegt Patrick. ‘Hij nam het mee, maar wist zelf goed waar hij voor wilde gaan. Dat maakt waar hij nu staat. Wat ik aan de R.EV-jongeren meegeef: Wees jezelf. Geloof erin. En probeer je vooral te amuseren.’
R.EV Brussels Cycling Academy is een sociaal en sportieve project van Remco Evenepoel, met het doel om het fietsen in Brussel te ontwikkelen, met kwaliteitsmateriaal en competente coaches.
Remco wil jonge Brusselaars, die soms in moeilijke omstandigheden leven, de unieke kans geven om het wielrennen, ZIJN sport, te ontdekken. Dit binnen een uniek, professioneel en veilig kader, met opvoeders en materiaal van topkwaliteit.In samenwerking met de buurt- en jeugdcentra van de Brusselse gemeenten wil ons team de kneepjes van het wielrennen bijbrengen aan deze jonge generatie (10-12 jaar), voor wie deze sport soms onbekend of ontoegankelijk lijkt.
Remco is nog maar 23 en heeft nog een grote toekomst voor zich, maar toch horen we al vaak “wie wordt de volgende Remco?”De R.EV Academy wil een opleidingskader bieden voor jonge talenten (11-16 jaar). Veel jongeren gaan geregeld koersen, maar slechts weinigen krijgen de kans om dat te doen binnen een groep met leeftijdsgenoten, in Brussel. Er wordt hen een volledig programma aangeboden om hen stap voor stap richting het wegwielrennen te loodsen, binnen een veilige omgeving. Mountainbiken, hardlopen, voeding en … ook en vooral plezier! Dit zijn de stappen die je moet nemen alvorens je een carrière in de wielersport kan uitbouwen.