Jong & Zot getalenteerd – ‘Mijn Laatste Brief’ vertelt het verhaal van Anne-Sophie, een meisje dat niet opgaf ondanks haar ziekte

Sterk, nuchter en piepjong

Anne-Sophie heeft de documentaire zelf nog kunnen zien voor ze haar laatste adem uitblies. Bij de eerste blik op het scherm zei Anne-Sophie meteen: "Ieuw, mijn haar, ieuw, mijn blouse, oh nee, hoe zie ik eruit?” Maar het was ook een mooi moment. Het was verbazingwekkend om te zien hoe de views begonnen te stijgen. Eerst 300, toen 1000 en inmiddels bijna 80.000 weergaven. Anne-Sophie was verbluft. "Waarom kijken die mensen naar mij?" 

“Ze was een ongelooflijk moedig en sterk persoon, al zou ze dat van zichzelf nooit hebben gezegd,” vertelt Mikaela. “Op slechts 19-jarige leeftijd had ze al zoveel meegemaakt. Haar vader was gestorven en zij was ziek.” Haar nuchterheid stond in schril contrast met wat je zou verwachten van iemand van haar leeftijd. Ze wist dat ze ging sterven, maar in plaats van grootschalige plannen te maken, koos ze ervoor om dicht bij haar moeder, haar broer, haar hondje Nio en haar beste vrienden te blijven. Ondanks haar ziekte bleef ze dromen, al waren het realistische dromen. Ze haalde voldoening uit kleine dingen: een nieuwe tattoo zetten of haar haar kleuren. Anne-Sophie vocht tot het einde, maar overleed uiteindelijk op 29 mei 2023. 

Toen al overleden, maar dichterbij dan ooit

De documentaire, oorspronkelijk gemaakt voor hun bachelorproef, bereikte onverwacht een groter publiek toen ze werden uitgenodigd voor de News City Academy Awards, de prijzen voor jonge mediamakers. "Het was een totale verrassing", vertellen de meisjes. Ook Anne-Sophie’s mama, Kathleen, was aanwezig op de prijsuitreiking. Terwijl ze in een hoekje stonden te genieten van de hummus, hoorden ze de eerste noot van hun documentaire. “Het voelde als een avond waarop Anne-Sophie haar verhaal in de bloemetjes werd gezet.”

Hun docu werd bekroond met een beurs van 2.500 euro. Daarmee kunnen ze aan de slag om een nieuw werk te maken. Hun idee? Een documentairereeks over littekens, getiteld "Getekend door en voor het leven". "We willen verhalen vertellen van mensen die op een intense manier verbonden zijn met een litteken. Denk aan illegale abortus, mensenhandel, kindsoldaten, vrouwenbesnijdenis en meer", legt Maya uit. "Het zijn littekens met een maatschappelijk relevante achtergrond." Het idee is nog in de prille fase, maar wij zijn alvast benieuwd!

Leerervaringen en toekomstvisies

Naast hun documentaire hebben Maya en Mikaela al indrukwekkende ervaringen opgedaan. Maya liep bijvoorbeeld stage bij oorlogsreporter Rudi Vranckx en heeft daarna nog even als freelancer bij hem gewerkt. “Tijdens deze periode ging Vranckx naar de Westbank. Ik mocht vanuit België meehelpen om mensen te vinden die hun verhaal wilden vertellen.” Momenteel zet Maya haar academische carrière verder met een master in antropologie aan de KU Leuven. Mikaela’s meest bijzondere ervaring komt niet voort uit haar werk, maar uit wat ze heeft gevoeld en geleerd doorheen haar journalistieke studie. "Mijn familie woont in Peru, dus ik heb mijn studietijd in België zonder hen doorgebracht. Dat heeft me geleerd om zelfstandig te zijn en dingen anders te bekijken.”

Dat we nog van deze jonge documentairemakers gaan horen, dat is zeker! "Ik wil mensen helpen hun verhaal te vertellen," zegt Maya. “Iedereen heeft een verhaal, elk op hun eigen manier boeiend.” Mikaela voegt daaraan toe: “Veel journalisten zeggen dat ze mensen een stem willen geven, maar mensen hebben vaak al een stem. Ze hebben een luidspreker nodig, iemand die hun verhaal reflecteert naar een breder publiek. Dat is wat ik wil doen als journalist."