Met het fonds LiSA biedt Lions Club jongeren uit kansarme gezinnen toch studiekansen: “ Zo kunnen ze hun toekomst zelf in handen nemen”

Om de vicieuze cirkel tussen kinderarmoede en beperkte onderwijskansen te doorbreken, loopt bij Lions Club Ronse al 26 jaar de commissie Lions Student Aid (LiSA). Er zijn dit jaar 10 nieuwe dossiers opgestart.

Via de leerkrachten van de scholen in Ronse krijgt de commissie discrete informatie over laatstejaars die het potentieel hebben om hogere studies aan te vatten maar daar door omstandigheden niet aan toe dreigen te komen.
Luc Lauwers: “Lions is al 26 jaar bezig met dit project. Je kunt het omschrijven als een fonds waarin studenten die op zoek zijn naar kansen een actief peterschap krijgen aangeboden. We hebben in al die tijd heel wat jonge mensen geholpen tijdens hun studies en bij de opstart van hun beroepsleven. Onze leden fungeren daarbij als peter, van de vijftig hebben er vijftien die opdracht aanvaard. Zij volgen de jongeren gedurende drie tot vijf jaar. Dat is geen sinecure. Het gebeurt immers niet alleen financieel. Ze zijn er ook als morele steun en als raadgever, in goede en kwade dagen. Gemiddeld wordt er per student jaarlijks 1000 euro uitgetrokken. Dat gaat over het betalen van huurgeld voor het kot, boeken, materiaal, informatica en abonnementen. Over die hele 26 jaar werd er in totaal voor 350.000 euro aan steun gegeven. Nu zijn er dertig dossiers lopend. Het slaagpercentage is 70 procent.”

Eigen toekomst

Amira behaalde tien jaar geleden haar diploma in het hoger onderwijs, richting accounting-fiscaliteit. “Ik volgde de kleuterschool en het lager onderwijs in het Frans. In het secundair onderwijs schakelde ik over naar het Nederlands op de Campus Da Vinci van GO!. Mijn ouders zaten toen in een moeilijke echtscheiding. Dat zorgde voor veel problemen. Een leerkracht heeft toen mijn naam doorgegeven aan de mensen van LiSA. Zij hebben me gesteund bij mijn studies, eerst aan de universiteit Gent en daarna aan de Hogeschool Gent. Dat ik steeds kon terugvallen op mijn peter was een zeer grote geruststelling. Ik werk nu op dienst administratie van AZ Glorieux en van het Centrum voor Ambulante Revalidatie. Ik heb intussen zelf twee kinderen voor wiens toekomst ik alles wil doen. Het is mijn geluk geweest dat een leerkracht destijds voor mij is opgekomen. Ik had voordien zelf nooit van LiSA gehoord. De rol van de leerkrachten blijft ook vandaag cruciaal. Misschien is het een idee dat jonge mensen ook zelf een aanvraag kunnen doen bij Lions Club? De bekendheid is intussen gegroeid, de drempel minder hoog. Maar de nood is gebleven.”